Ne zamandır dikkatimi çeken bir konu var, beni çok rahatsız ediyor. Tamamen benimle alakalı, kimseye laf sokmak değil amacım bu yazıda. Ama eminim başkalarında da vardır.
Eskisi gibi kitap okuyamamak.
Şöyle ki, eskiden köpek gibi kitap okurdum, her elime geçeni okurdum. Artık elime bir kitap aldığım zaman o kitabın elimde durma süresi 10 dakikayı geçemiyor. Geçen trafoya kedi girince ve bütün bir gün internetsiz bilgisayarsız kalınca dedim işte tam zamanı, eskisi gibi okuyabilirim. Yok arkadaş, sürekli olarak olmuyor.
Daha sonra şu makaleye denk geldim. Diyor ki, günlük olarak bir insan (tabii o Amerika’ nın ortalamasını almış) bir günde ortalama 100,500 kelimeye maruz kalıyormuş. Tüm bunlar, televizyondan, bilgisayardan, yoldaki tabelalara kadar her şeyi kapsıyor. İki roman ediyor bu sayı bayanlar baylar. İki roman… (Tercüman olarak işim metinlerle alakalı olduğu için bu ortalamanın üstünde kaldığımı düşünüyorum. Hele elimde yetiştirmem gereken bir iş varsa.)
Ve bu kadar kelimeye maruz kalınca da normal okuma ve okuduğumuzu anlama oranımız düşüyormuş. Okuyup geçmeye ve üzerinde fazla düşünüp analiz yapmamaya çok alışmışız demek ki.
Şuan kara kara düşünüyorum, ben bu sayıyı nasıl azaltırım diye. Ben hep bunun sebebinin bilgisayar kaynaklı olduğunu düşünüyordum ama geri kalanın da sayısı pek az değil. Kaldı ki işim bilgisayarla. Aklınıza bir fikir gelirse paylaşın. Bir çaresine bakalım şu işin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder