Daraldım.
Türkiye' ye gelirken iş arama ve bulma konusunda çok fazla bir umudum olduğunu söyleyemem. Ama öküz gibi bir üniversiteden hayvan gibi bir ortalamanın bana yardımcı olacağını da düşünmedim diyemem tabii. Gerçi Türk işveren nereden anlar orası da var. Neyse işte.
Hayatında her şeyi doğru yaptığına inandığı için başına iyi şeyler gelmesini bekleyen küstah insanlardan değilim, olmamaya da özen gösteriyorum. O yüzden gelir gelmez güllük gülistanlık bir ortama gireceğimi, iş görüşmesinin birinden çıkıp öbürüne koşacağımı da düşünmedim.
Ama beklediğim bir şey vardı: İnsan yerine konup bir cevap almak.
Şöyle ki bir yere başvuruyorsun, maillerinin ellerine geçmeme gibi o mailin okunmama gibi bir ihtimali de yok açıkçası. Mail denilen şey kaybolmaz sonuçta. Hele ki iş bulma sitelerinde zaten kimin özgeçmişine baktığı kabak gibi çıkıyor. Tüm bunları biliyoruz. Bu karşıdaki adam beni biliyor, bundan eminiz.
Kaç tane işe başvurdum, geri dönen kişilerin sayısı iki elin parmağını geçmez. Ulan en azından bir yanıt verin. İşe başvuruyorum, araya gidip hatırlatması için adam sokuyorum. Adam götüne takıp bir cevap bile yazmıyor lan. Niye yani.
Adam o kadar süper ki seni muhataba almıyor. Sen kimsin ki göt, diyor resmen. İnanır mısınız kendimden şüphelenmeye başladım artık ben kötü bir eğitime veya deneyime mi sahibim diye. Bir de araya soktuğum insanlara konuşuyorlar hakkımda. Hani bilmesem hiç adımın bile geçmediğini, diyeceğim ki onca başvuran arasından kaybettiler. Ama iş öyle değil. Birileri bakıyor ve direkt olarak önümü kesiyor.
Ne olursa olsun tüm o başvurduğum şirketlerdeki baştan aşağı tüm çalışanları s*kip atacak niteliklere sahip olduğuma inancımı sarsmak istemiyorum. Beğenmeyen kendi kaybeder... İşleri kendilerinin olsun. İlla ki kafamın uyuşacağı, başarılı insanların olduğu bir ortamda iş bulacağım. Çünkü Türkiye' de az da olsa böyle insanların olduğuna inanıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder