Konser Ve Sinema Aydınlanması

Geçen gün Yesu ile birlikte muhabbet ederken uzun zamandır sinemaya gidemediğimizden falan bahsettik. Sonra Yesu dedi ki "Sinema zaten ya arkadaşlarla ya da sevgiliyle daha güzel oluyor.", ben de onayladım tabii diye. Sonra eve geldim düşündüm uzun uzun. Aklıma yalnız gittiğim filmler, konserler geldi.
 Mesela yapacak bir işim olsaydı, Robin Hood'a pazartesi sabahı bilet alıp salonda tek başıma izlemiş olmazdım. Hayatımda izlediğim en güzel filmdi. Niye? Yalnız izledim. Yalnız derken salonta tek başıma... Dünyada kaç kişi kocaman bir sinema salonunda tek başına Russell Crowe izlemiştir? Eşsiz bir deneyimdi.

Sonra aklıma Rock'n Coke'ta Kaiser Chiefs ve Nine Inch Nails için VIP bileti aldığım aklıma geldi. Alperenler almamıştı. Tek başıma gidip önde izlemiştim. Hatta Kaiser Chiefs bittikten sonra daha biz çıkamadan Linkin Park için sırada biriken insanları aldıklarından onları da en önde izlemiştim. Tek başıma olduğum için kimsenin gözüne batmamıştım. O da ayrı bir güzeldi. Zaten hiçbir konserde yanımda kim olduğunu bile konser bitene kadar hatırlamıyorum.

Bazen o kadar çok kendimi kasıyorum ki gideceğim konserlere adam bulacağım diye. Sırf gidecek kişi bulamadım diye gitmediğim tonlarca konser var. Ama artık son. Bir daha asla kimseyle birlikte bir konsere ya da sinemaya gitmek için uğraşmayacağım. Hadi insanlar gidelim derse olabilir ama o kadar. Bu kadar kastığım zamana üzülüyorum. Aman gelsin diye başkalarına bilet almama üzülüyorum.

The end.