7 Şubat 2011 Pazartesi

Döğüşmek vs. Değişmek

Konuştuğum herkesle kavga etmek gibi güzel bir huyum vardır.

Yoo.. Aslında herkesle kavga etmiyorum. Düşününce kavga etmediğim birkaç kişinin varlığını fark ettim.

En son en yakın arkadaşımın, ben Polonya'dayken millete benim hakkımda yavşakça konuşması yüzünden kavga etmiştim, sanırım. O zaman da insanlara zarf atıp ağızlarından laf almayı yeni öğrendiğim zamanlardı.

Pehey.. Yalan dünya.

Artık çok kavga etmiyorum. Çok pas atıyo insanlar ama gene de bir şekilde tutuyorum kendimi. Çoğu zaman yani.. Bir ilham geldi, bir şey oldu anlamadım. İnsanların küfrü haketmesi benim onlara küfretmem gerektiği anlamına gelmiyor, onu anladım sanırım. Her şeye atlamıyorum, o zaman daha eğlenceli oluyor. İşler daha garipleşiyor, bir sürü olay dönüyor orada.

Susup beklersen, kendilerini bok gibi döküyorlar ortaya. Tavsiye ederim. Evet, tüm yazının amacı bu son cümlelerdi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder